1. |
Παιχνίδια δολοφόνων
03:26
|
|||
|
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Παιζουν παιχνιδια, εξω στην πολη
θελουν να παιξεις, να παιξεις κι εσυ
μοιαζει με αναγκη να παιξουμε ολοι
ειναι δολοφονοι και θυματα εμεις
αχ και να ητανε ονειρο, μονο ενα ονειρο
μονο ενα ονειρο ως το αλλο πρωι
γιατι καποιες φορες τα ονειρα θα πρεπει να τα χτισεις απτην αρχη
ζουμε στον πολεμο, σκηνικο εμπολεμο, φταινε τα οπλα που μας κουβαλανε,
στην μεση θανατος, απεξω αθανατος, παιχνιδια δολοφονων
τον ηλιο τον δωσαν σε αγελη με οπλα
τον θανατο χτισαν σε καθε βολη
τον κοσμο γυρισαν γκρεμιζοντας τοσα
λενε εφταιγε η γλωσσα που το χρημα ομιλει
αχ και να ητανε ονειρο, μονο ενα ονειρο
μονο ενα ονειρο ως το αλλο πρωι
γιατι καποιες φορες τα ονειρα θα πρεπει να τα χτισεις απτην αρχη
ζουμε στον πολεμο, σκηνικο εμπολεμο, φταινε τα οπλα που μας κουβαλανε,
στην μεση θανατος, απεξω αθανατος, παιχνιδια δολοφονων
|
||||
2. |
||||
|
Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο κόσμος πρόχωράει ,κινείται αστραπιαία κι όλα γίνονται μοιραία από το πράσινο χαρτί που τώρα βγαίνει και σε γκρι και κουνάει όλη την γη κι όσο πιο πολλοί νεκροί τόσο πιο πολύ χαρτί, κι όλο ξυπνούν επαναστάσεις ,όσα πουλιώνται αγοράζεις, φωτοτυπίες και πορείες και τυπωμένες ουτοπίες και μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, κάποιος γελάει και κάποιος πεθαίνει και κανείς δεν καταλαβαίνει …δεν θα υπάρξει ζωή ούτε εδώ ούτε αλλού ούτε σε άλλη ζωή, ούτε αν είσαι χριστιανός ούτε αν είσαι κυνικός ούτε αν είσαι αναρχικός ούτε αν είσαι ο θεός, ούτε αν έχεις σώσει κάποιον, ούτε αν κάνεις το καλό, φταίει το ανθρώπινο το ον που όλα τα βλέπει αλλιώς
Δεν με πειράζει μα δεν με νοιάζει, δεν έχω αλλάξει την λογική μου διόλου
Θα περιμένω, καταλαβαίνω, δεν θα αλλάξει η λογική αυτού του κόσμου
Ο κόσμος προσπάθει να ζήσει μόνο την ζωή του, τι τον νοιάζει ποιοι πεθαίνουν ,τι το νοιάζει αν τον δέρνουν φτάνει που δεν επιμένουν και του δείχνουν πώς να ζει, ίσως κάνει και παιδί κι ας μην έχει για να βγει, θα αγοράσει και tv για να ξέρει την ζωή, θα ξαπλώνει ως το πρωί και θα περπατάει μόνο σε ευθεία γραμμή, θα ρωτάει που είναι η δουλειά του και μια πελώρια μπουνιά θα του δείχνει "εκει"! κι αυτός θα τρέχει σαν μαλάκας κάθε μέρα γιατί έτσι είναι η ζωή και πρέπει να τα βγάλει πέρα, ώσπου λίγο πριν στεριώσει σε ένα χαρτί θα προδώσει όλα όσα τον έχουν σκοτώσει και θα πετάξει μακριά με μια ατέλειωτη δόση
|
||||
3. |
Φαύλος Κύκλος
02:34
|
|||
|
ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Αγγίζεις κάποιον και μοιράζεις , αγγίζεις κάποιον και πονά
Αγγίζεις κάποιον που σου μοιάζει ,αγγίζεις κάποιον και γερνάς
Αγγίζεις μην το συνεχίζεις ,αγγίζεις μα είναι ήδη αργά
Αγγίζεις μα μην σου ξεφύγει, μάθε να αγγίζεις ψεύτικα
Αγγίζεις κάποιον μα δεν θέλει και δεν σε νοιάζει τελικά
Σε αγγίζουν άλλοι που σε θέλουν μα πια δεν νιώθεις τίποτα
Μπορεί να νιώθεις πλέον άδειος μα θες να ερωτευτείς ξανά
Και συνεχίζει ο φαύλος κύκλος και αγγιζόμαστε ξανά…
Φοβάσαι τώρα να αγγίξεις μα να που ξέρεις τελικά
Αγγίζεις λίγο το κορμί του μα δεν σου λέει τίποτα
Αγγίζεις πάλι τα κομμάτια που σου' χουν μείνει στην καρδιά
Φοβάσαι τώρα να αγαπήσεις γιατί δεν θέλεις τώρα πια
* με πιάνεις ξανά, με αγγίζεις κι αλλάζω, αλλάζω ξανά και λέω "δεν σου μοιάζω"
|
||||
4. |
Η ζωή μας προσπερνά
01:59
|
|||
|
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑ
Γεια σου ρε φίλε, γεια σου και σένα, κοίτα εκεί πέρα ,σκοτωθήκαν δυο παιδιά
Μην με αγγίζεις ,μην μου θυμίζεις, δεν έχω πλέον χρόνο για μάτια ανοιχτά
Όλοι την πάρτυ τους κι όλα για πάρτυ τους σε έναν αέναο κύκλο απανθρωπιάς
Απέξω όμορφοι μα μέσα άσχημοι γιατί η ζωή μας απλά μας προσπερνά
Λάθος κανάλι μα να το πάλι, μητέρα σκότωσε τα δύο της παιδιά
Φίλε φοβάμαι ότι δεν πάμε ούτε ένα βήμα μακριά απ' το πουθενά
Όλοι την πάρτυ τους κι όλα για πάρτυ τους σε έναν αέναο κύκλο απανθρωπιάς
|
||||
5. |
Έξω στους δρόμους
03:16
|
|||
|
ΕΞΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Έξω στους δρόμους θα σου μάθουν την αλήθεια, η εφηβεία είναι λόγια που ξεχνιούνται αργά,
και οι αγκαλιές που σου χαρίσανε σαν βρέφος τώρα είναι δόντια που σε σχίζουνε σε κάθε αγκαλιά
Κι όλα όσα θέλεις να πιστέψεις ,όνειρα παιδικά
Κι όλα όσα θέλεις να ξεχάσεις, όλα αληθινά
Και ξαφνικά μπαίνεις σε μια τρελή στροφή με δύο πόδια τσακισμένα από όνειρα νεκρά,
τα μάτια κλαίνε και δεν έχεις λογική ,ήταν όλα ένα ψέμα και δεν είμαστε παιδιά
Μέσα σου χτίζεται μια θάλασσα αγνοίας, μια θλίψη μόνιμη που χτίζεται σε νέα κελιά,
Το μέλλον πλέον ξεγυμνώθηκε μπροστά σου, και δεν σου αρέσει που σου κλέψανε την κάθε γωνιά
Κι όλα όσα θέλεις να πιστέψεις ,όνειρα παιδικά
Κι όλα όσα θέλεις να ξεχάσεις, όλα αληθινά
Και ξαφνικά μπαίνεις σε μια τρελή στροφή με δύο πόδια τσακισμένα από όνειρα νεκρά,
τα μάτια κλαίνε και δεν έχεις λογική ,ήταν όλα ένα ψέμα και δεν είμαστε παιδιά
Και θες να τρέξεις να ουρλιάξεις
Να εγκλωβιστείς μπας και ξεχάσεις
Θέλεις να βρεις ξανά ,εκείνη την παλιά, την γνώριμη ζωή σου του χτές…
Και είναι αργά ,ξέρεις καλά πως τώρα πρέπει να γεράσεις με τα μάτια σου ανοιχτά (χ2)
|
||||
6. |
Μας θυμάται κανείς;
03:08
|
|||
|
ΜΑΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ;
Κάποιες φορές νιώθω τον κόσμο να αλλάζει, να κυματίζει μια σημαία λευκή
Μα όταν οι σκέψεις φεύγουν όλοι ξυπνάνε, ανθρώποι μίσους ,ζωντανοί σκελετοί
Κουνούν τα χέρια μου οι νόμοι τους, την διαθεσή μου τρώνε μικροαστοί
Μια μαριονέτα οι ώμοι μου, στόμα από άχυρα για να 'μαι ευτυχής
Μα, μας θυμάται κανεις; Πριν τον ήλιο μας κρύψουν και τον βάψουνε γκρι,
κάποιοι μόνοι μας είμασταν ευτυχείς και όσα λέμε ουτοπία ήταν για μας ,η ίδια η ζωή
Κάποιες φορές νιώθω πολύ κουρασμένος, φταίει που παίζω σόου ως το πρωί
Δεν με πληρώνουν, είμαι αναγκασμένος, είμαι μια γλάστρα μέσα σε φυλακή
Κουνούν τα πόδια μου οι νόμοι τους, η ελευθερία μου είναι χρόνια νεκρή
Μια μαριονέτα οι τρόποι μου, νους από άχυρα για να 'μαι υγειής
Μα, μας θυμάται κανεις; Πριν τον ήλιο μας κρύψουν και τον βάψουνε γκρι,
κάποιοι μόνοι μας είμασταν ευτυχείς και όσα λέμε ουτοπία ήταν για μας ,η ίδια η ζωή
|
||||
7. |
Σαπισμένη στέγη
02:46
|
|||
|
ΣΑΠΙΣΜΕΝΗ ΣΤΕΓΗ
Απόψε πάλι φοβάμαι, δεν θέλω καν να θυμάμαι
Πως είμαστε όλοι πληγωμένα πουλιά και έχουμε μόνο μια βουβή γειτονιά
Κι είμαστε όλοι σε αυτό το παιχνίδι, πνιγμένα χρόνια εφηβικά
Κι είμαστε όλοι σε αυτό το κυνήγι , ζωές παιδικές που στριμώχνονται όλες
Κάτω από αυτή την σαπισμένη στέγη, μάλλον κανείς δεν ζει αληθινά
Κάθε φορά που βρέχει αναμνήσεις, σφαίρες βροχής μας κόβουν τα φτερά…
Ποτέ μου δεν θα ξεχάσω, πως ζούσα πριν να γεράσω
Πριν μου χαράξουνε το δέρμα λεφτά, πριν με αγοράσουν τα υλικά αγαθά
Κι είμαστε όλοι σε αυτό το παιχνίδι, πνιγμένα χρόνια εφηβικά
Κι είμαστε όλοι σε αυτό το κυνήγι , ζωές παιδικές που στριμώχνονται όλες
Κάτω από αυτή την σαπισμένη στέγη, μάλλον κανείς δεν ζει αληθινά
Κάθε φορά που βρέχει αναμνήσεις, σφαίρες βροχής μας κόβουν τα φτερά…
|
||||
8. |
||||
|
ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΚΡΑΥΓΕΣ
Οι πόλεις βάρυναν την γη με εξουσία
Και είμαστε η γενιά της πολυκατοικίας
Κάποια φτερά για να πετάς σε άλλα μέρη
τα έχει προλάβει και αυτά η εξουσία
ο καπιταλισμός γεννά την αναρχία
φταίει η ανάγκη να μοιράσεις την οργή σου
και χρωματίζουν οι ψυχές την ιστορία
σε κάποιον τοίχο κάποιας γέφυρας με σπρέυ
Φταίνε οι φωνές μας που δεν έγιναν κραυγές!(χ2)
Η φύση είναι μια ελεύθερη γυναίκα
Που αν την κρατάς θα σε κρατήσει από το χέρι
Ομώς πεθαίνει από της πόλης την μανία
Σαν το λουλούδι που στο γκρίζο δεν φυτρώνει
Η κοινωνία είναι φτιαγμένη από τσιμέντο
Τσιμέντο για ψυχές και όχι για τα κτίρια
Κανείς δεν ξέρει καν πια ήταν τα κριτήρια
Που μας χαρίστηκε ένα άπειρο μυαλό
Φταίνε οι φωνές μας που δεν έγιναν κραυγές!(χ4)
|
||||
9. |
Γλυκιά μου ελευθερία
02:47
|
|||
|
ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙA
Να σε αγγίξω μόνο θέλω γλυκιά μου ελευθερία
Να πάμε βόλτα στους διαδρόμους που περπατά η μαγεία
Γιατί είναι όμορφα να θέλεις να πετάξεις
Γιατί είναι όμορφα να θες να αποδράσεις
Και κάθε στίχος μια ανάγκη , ένα χάπι για τους άσθενείς
Κάθε νότα ένα χάδι, για ανέραστους εκ γεννετής
ΝΑ σε αγγίξω μόνο θελω ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (χ2)
Να αποδράσω μόνο θέλω, απ' το κορμί και το πρωί μου
Να απολαύσω την ψυχή μου , σε έναν κόσμο ανθρώπινο
Γιατί είναι όμορφα να θέλεις να πετάξεις
Γιατί είναι όμορφα να θες να αποδράσεις
Και κάθε στίχος μια ανάγκη , ένα χάπι για τους άσθενείς
Κάθε νότα ένα χάδι, για ανέραστους εκ γεννετής
ΝΑ σε αγγίξω μόνο θελω ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (χ2)
Μοιάζει με ένα όνειρο το χέρι σου ξανά, γλυκιά μου ελευθερία με θυμήθηκες απλά, κι ας είναι ένα όνειρο ας φύγουμε μακριά κι ας έρθει ο ρεαλισμός να κόψει τα φτερά, οοο, γιατί είναι όμορφα να θέλεις να πετάξεις…οοο, γλυκιά μου ελευθερία!
|
||||
10. |
Πως με τρομάζει
02:09
|
|||
|
ΠΩΣ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΠΑΜΠΑ
Πως με τρομάζει η κοινωνία μπαμπά
ίσως να φταίει που γεμίσαμε αφεντικά
Πως με τρομάζει η εξουσία μπαμπά
ίσως να φταίει που ξυπνάω για την δουλειά
ζούμε αποκλεισμένοι μόνοι μας, στην ζωή εγκλωβισμένοι
πατάνε μονάχα στους ώμους μας και είμαστε λυγισμένοι
μα μέσα μας χτίζουμε όνειρα ουτοπίες για κείνους
μα στενεψαν τα περιθώρια ,όλοι θέλουν να φύγουν
Πως με τρομάζει η κοινωνία μπαμπά
ίσως να φταίει που γεμίσαμε αφεντικά
Πως με τρομάζει η εξουσία μπαμπά
ίσως να φταίει που ξυπνάω για την δουλειά
Χρόνια που περάσαν άφησαν τόσους άδειους χειμώνες
να αναζητάμε μάταια τους δικούς μας κανόνες
μα μέσα μας χτίζουμε όνειρα ουτοπίες για κείνους
μα στενέψαν τα περιθώρια ,όλοι θέλουν να φύγουν
σε αυτό τον κόσμο ξέρεις ζούμε και εμείς
κι όλοι εσείς μικροαστοί και αστοί
και είστε ντυμένοι όλοι σαν αστακοί
φοβάστε το μέλλον
|
||||
11. |
Silence is mine
02:50
|
|||
|
SILENCE IS MINE
Silence is mine
When everybody is lost
So sure for themselves
So fragile perfect
I only believe in holding
I only believe in loss
I only believe in sharing
I only believe in loss
Gathering words inside my head
To make up my mind
To make up myself
To be pretty
Pretty me
Silence is mine
Your silence is mine
|
||||
12. |
Μην με εγκλωβίσεις
03:01
|
|||
|
MHN ME ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙΣ
Μια μέρα θα φύγω σαν σφαίρα ψηλά στον αέρα χωρίς να μιλήσω
Και οι άλλοι, ψηλά το κεφάλι μα απλά θα γερνάνε στο ίδιο κανάλι
Ξερεις η σχέση μοιάζει σαν τα πάντα να αλλάζει μα κάθε μέρα πάλι ο ίδιος ήλιος θα μας γδάρει,
σε κάποια άδεια παραλία γέλιου και ανέμου θα μου γκρεμίσει τα ονειρά μου κι όσα έχω χτίσει,
μα ας μην, μην με εγκλωβίσει
Αγγίζω αυτό που ζητάω μα κάπου στο μέλλον για εκείνο γερνάω
Και οι άλλοι, αυτοί που δανείζουν στιγμές που εγκλωβίζουν απλά με φοβίζουν
Ξέρεις η αγάπη είναι όλα όσα λένε "μείνε" μα ο χρόνος σε προστάζει "χώρος με κανόνες γίνε",
η ελευθερία έχει χάσει πλέον τα ηνία μα το πολύτιμο αγαθό μας είναι η ουσία, μα ας μην, μην σε εγκλωβίσει
Χίλιες βραδιές με νανουρίζεις με χιλιάδες σου χάδια
Σαν μελωδίες του τρελού μουσικού
Χίλιες βραδιές με προσεγγίζεις με τον τρόπο που έχεις
Του μικρού σου μεγάλου εαυτού
|
||||
13. |
Στασιμότητα
03:28
|
|||
|
ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ
Η γη γυρναει μα δεν προχωραει
ο κοσμος στεκει μα δεν περπαταει
δεν εχουν τροπο να αλλαξουν την νυχτα
βγαινει ο ηλιος και ειναι γυμνοι
Και κάποιος ξέρει ,κάποιος ξέρει ,κάποιον ξέρει
και κάποιος ξέρει, κάποιον ξέρει μα δεν ξέρει
τι ομορφη ειναι η νυχτα με αστερια
κι ας μην μπορουμε να ειμαστε εκει
τεντωνουμε τα αδυναμα χερια
και ταξιδευουμε για μια στιγμη
Και κάποιος ξέρει ,κάποιος ξέρει ,κάποιον ξέρει
και κάποιος ξέρει, κάποιον ξέρει μα δεν ξέρει
που καιρος για να γελας, μα μη μιλας
δεν εχεις φραγκο να αγορασεις μια στιγμη
να περπατας, κι ας μην κοιτας
τι σημασια εχει να ξερεις που πας
μονο θα πρεπει να μπορεις να αγαπας
περνουν τα χρονια στο σαπιο πλανητη
στιγμες ζωντανιας η καθε επαφη
δεν εχουν τροπο να κλεψουν την νυχτα
πριν δυσει ο ηλιος κοιμουνται κενοι
Και κάποιος ξέρει ,κάποιος ξέρει ,κάποιον ξέρει
και κάποιος ξέρει, κάποιον ξέρει μα δεν ξέρει
που καιρος για να γελας, μα μη μιλας
δεν εχεις φραγκο να αγορασεις μια στιγμη
να περπατας, κι ας μην κοιτας
τι σημασια εχει να ξερεις που πας
μονο θα πρεπει να μπορεις να αγαπας
|
||||
14. |
Για τον Σίμο
05:13
|
|||
|
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΙΜΟ
Σου γράφω ένα γράμμα και του βάζω μουσική, του προσθέτω και δυο νότες για να ακουσεις αν μπορείς,
ήταν πέρσι καλοκαίρι που είχες μπλέξει με πολλά ,ήθελες να έχεις δόση για να φευγεις μακριά,
τώρα η μάνα σου κλαίει κι ο πατέρας γερνά…
Είχες σύνθημα ηρωίνης μα η ζωή ήταν σκληρή, μέ έναν άκαρπο χειμώνα και μια βάναυση στιγμή,
με κομμένα τα ονειρά σου και το βλέμμα σου κενό σε κοιτάζανε οι ανθρώποι που σου λέγαν σε αγαπώ ,
τώρα η μάνα σου κλαίει κι ο πατέρας γερνά...
Θέλω δυο στίχους έστω να σου πω, ενα τραγούδι για να σε θυμαμαι
Πριν να τελειώσει το τραγούδι αυτό, να είσαι κάτι που θα τραγουδάμε
Θυμάμαι ήσουν πάντα τύπος καταθληπτικός κι όχι επιθετικός ούτε ήσουν κυνικός,
υποστήριζες ισότητα σε κάθε σου στιγμή μα ο μόνος που δεν είχε ελευθερια ήσουν εσύ ,
τώρα η μάνα σου κλαίει κι ο πατέρας γερνά…
Προσπαθούσες καθε μερα να γελας με την ζωή, να προσφέρεις την ζωντάνια με την κάθε σου επαφή,
να σκοτώνεις την μιζερια που στο τώρα κυριαρχεί μα σε κέρδισε στο τέλος η θλιμμένη μουσική,
τώρα η μάνα σου κλαίει κι ο πατέρας γερνά…
Θέλω δυο στίχους έστω να σου πω, ενα τραγούδι για να σε θυμαμαι
Πριν να τελειώσει το τραγούδι αυτό, να είσαι κάτι που θα τραγουδάμε
Είχες μάθει μπάσο και ξεκίναγες ξανά, μία νέα εμπειρία σε ζωή χωρίς μπελά,
ερχόσουν συναυλίες και την έβρισκες πολύ, κάποια μερα όμως δεν ήρθες ούτε εσύ, έμαθα στο τέλος ότι είχες πια χαθεί, σε είχε πάρει το ποτάμι της άναποδης ζωής,
Καλό ταξίδι φίλε και ας εφταιγες εσύ, ελπίζω να υπάρχεις κάπου έστω κι ως ανάμνηση
Θέλω δυο στίχους έστω να σου πω, ενα τραγούδι για να σε θυμαμαι
Πριν να τελειώσει το τραγούδι αυτό, να είσαι κάτι που θα τραγουδάμε
|
||||
TUG Αθήνα, Greece
TUG is a one man band who has released over 12 demos through the years.
The first "official" cd release was
"another toxic day" in 2010.
The genre TUG plays is rock / punk / alternative with melodic vocals, fast moments and emotional lyrics.
... more
TUG recommends:
One of the best melodic punk bands I have ever listened to.
go to albumIf you like TUG, you may also like:
Echo Dancing
by Alejandro Escovedo
The legendary Alejandro Escovedo returns with another country-rock scorcher.
go to album
Blinded By Oblivion
by Axis: Sova
Axis:Sova mess with the hard rock playbook, creating playful, catchy songs that challenge as much as they rip.
go to album
Searing indie rock that reflects on British life and society post-Brexit, with elements of punk, garage, and more.
go to album
Peace Loving People
by Pardoner
The most slept-on band in indie music makes a welcome return with another A+ record mixing hardcore and slacker rock with jokes.
go to album
All Girls Go To Heaven
by Mint Green
Bright and dazzling guitar pop radiates out from this irresistible LP from Mint Green, with choruses as big as summer sky.
go to album
